Η διαδικασία του Εθισμού...

Με την πάροδο των χρόνων, ο εθισμός έχει περιγραφεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους - σαν ηθική αδυναμία, σαν ανικανότητα να αντιμετωπίσει κάποιος τον κόσμο, σαν έλλειψη δύναμης της θέλησης, σαν σωματική ασθένεια και πνευματική αρρώστια. Αν είστε μέλος οικογένειας ή φιλικό πρόσωπο ενός εν ενεργεία εθισμένου, μπορεί να έχετε πιο εύγλωττους τρόπους να περιγράψετε τον εθισμό. Παρόλα αυτά, θα μπορούσε κανείς να περιγράψει και να ορίσει τον εθισμό με έναν πιο ακριβή τρόπο:

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουν μια βαθιά επιθυμία να αισθάνονται ευτυχισμένοι και να βρουν πνευματική και ψυχική γαλήνη. Οι περισσότεροι από εμάς στη ζωή μας βρίσκουμε κατά διαστήματα αυτή την πληρότητα της γαλήνης και της ομορφιάς, μετά όμως μας ξεγλιστρά μόνο και μόνο για να επιστρέψει κάποια άλλη φορά. Όταν μας εγκαταλείπει νιώθουμε λύπη ακόμα και μια ελαφρά αίσθηση πένθους. Αυτός είναι ένα από τους φυσιολογικούς κύκλους της ζωής, και είναι ένας κύκλος τον οποίο δεν μπορούμε να ελέγξουμε.

Μπορούμε μέχρι κάποιο σημείο να υποβοηθήσουμε τους κύκλους αυτούς, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι ανεξέλεγκτοι – όλοι μας πρέπει να τους περάσουμε. Μπορούμε είτε να δεχτούμε αυτούς τους κύκλους και να μάθουμε από αυτούς είτε να τους πολεμήσουμε αναζητώντας την άπιαστη και φευγαλέα ευτυχία.

Μπορούμε να δούμε τον εθισμό σαν μια προσπάθεια να ελέγξει κανείς αυτούς τους ανεξέλεγκτους κύκλους. Όταν οι εθισμένοι χρησιμοποιούν ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, όπως είναι κάποια ουσία ή μια κατάσταση για να πετύχουν την επιθυμητή αλλαγή της διάθεσης τους, πιστεύουν πως μπορούν να ελέγξουν τους κύκλους αυτούς, και στην αρχή όντως μπορούν. Ο εθισμός, στο πιο βασικό του επίπεδο είναι μια απόπειρα να ελεγχθεί και να ικανοποιηθεί αυτή η επιθυμία για ευτυχία.

Ο εθισμός πρέπει να εξεταστεί σαν μια διαδικασία που είναι προοδευτική. Ο εθισμός πρέπει να ιδωθεί σαν μια αρρώστια που εξελίσσεται συνεχώς από τη συγκεκριμένη, αν και συχνά όχι ξεκάθαρη αρχή του, προς ένα τελικό σημείο.

Μπορούμε να συγκρίνουμε αποτελεσματικά τον εθισμό με τον καρκίνο. Για να κατανοήσουμε όλες τις διαφορετικές μορφές του καρκίνου πρέπει πρώτα να καταλάβουμε το κοινό τους σημείο. Όλοι οι καρκίνοι μοιράζονται μια παρόμοια διαδικασία: τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Παρομοίως, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε το κοινό σημείο όλων των εθισμών και των εθιστικών διαδικασιών: την ανεξέλεγκτη και μάταιη αναζήτηση της πληρότητας, της ευτυχίας και της γαλήνης μέσα από την σχέση με κάποιο αντικείμενο ή κατάσταση. Άσχετα με το αντικείμενο του εθισμού, κάθε εθισμένος εμπλέκεται σε μια σχέση με ένα αντικείμενο ή κατάσταση, με στόχο να επιτευχθεί η επιθυμητή αλλαγή της διάθεσης, το επιθυμητό επίπεδο μέθης ή έκστασης.

 Ο αλκοολικός βιώνει αλλαγή διάθεσης καθώς πίνει στο μπαρ της γειτονιάς του.

 Ο εθισμένος στην τροφή, βιώνει αλλαγή της διάθεσης καταβροχθίζοντας φαγητό ή απέχοντας τελείως από αυτό.

 Ο εθισμένος στο τζόγο βιώνει αλλαγή διάθεσης βάζοντας στοιχήματα σε ποδοσφαιρικούς αγώνες 

     και παρακολουθώντας έπειτα τη δράση στην τηλεόραση.

·Ο κλεπτομανής βιώνει αλλαγή διάθεσης όταν κλέβει ρούχα από ένα πολυκατάστημα.

 Ο εθισμένος στο σεξ βιώνει αλλαγή διάθεσης καθώς χαζεύει το υλικό σε κάποιο  πορνογραφικό         βιβλιοπωλείο.

·Ο εθισμένος στο να ξοδεύει βιώνει αλλαγή διάθεσης κατά τη διάρκεια ενός αγοραστικού ξεφαντώματος.

 Ο εργασιομανής βιώνει αλλαγή διάθεσης παραμένοντας εκεί που εργάζεται για να τελειώσει ακόμη μια δουλειά ενώ τον-την χρειάζονται στο σπίτι.